Avondtuur: Over Liefde en Genade
Gisteren mocht ik spreken op het Puur Weekend in Otterloo, een kamp waar ik alles mocht zeggen wat ik denk en geloof. In plaats van sceptische vragen of twijfels over de waarheid van mijn woorden, kreeg ik reacties als: “herkenbaar” en “bedankt voor het delen”. Een totaal andere sfeer dan ik soms gewend ben. Waar zou dat aan liggen?
Een veelbelovend avontuur
Ik begon mijn verhaal door te zeggen dat ik de boel vaker niet dan wel op orde heb. Om dit te illustreren, haalde ik mijn paspoort tevoorschijn en vertelde ik over een reis naar Macedonië.
Samen met vrienden was ik onderweg naar Schiphol, vol enthousiasme over het avontuur dat ons te wachten stond. We lachten, maakten plannen en voelden de spanning van het onbekende. Maar die opwinding sloeg abrupt om toen ik na anderhalf uur wachten bij de balie te horen kreeg dat mijn papieren niet op orde waren. Ik mocht niet mee. Mijn hoofd raasde. Er moest toch een manier zijn? Ik probeerde alles, smeekte, zocht oplossingen – maar er was geen doorkomen aan. De deur naar mijn avontuur werd voor mijn neus gesloten.
Ik was ontmoedigd en voelde me waardeloos. De teleurstelling was zo groot dat ik eigenlijk niet eens meer naar Macedonië wilde. Wat had het nog voor zin?
De onverwachte wending
Toen gebeurde er iets wat ik nooit had verwacht. Mijn vrienden zagen mijn frustratie, en zonder aarzeling besloten ze een nieuw ticket voor mij te kopen. Een ticket van 500 euro. Zomaar. Ik had er niets voor gedaan. Ik kon alleen maar verbouwereerd toekijken hoe zij betaalden, zodat ik alsnog mee kon.
Na 18 uur reizen kwam ik eindelijk aan in Macedonië. Maar in plaats van opgelucht te zijn, voelde ik me vooral verdrietig. Ik was moe, geïrriteerd en schaamde me. Ik voelde me een last voor mijn vrienden. Ik had hen extra geld en moeite gekost.
Op dat moment kwam een van de jongens naar me toe. Hij glimlachte en zei: “Wat fijn dat je er bent, man! We houden van je!”
Ik was compleet uit het veld geslagen.
De climax: een confrontatie met liefde
Verbaasd stamelde ik: “Waarom? Wat heb ik ooit voor jou gedaan?”
Zijn antwoord was simpel, maar het sneed door alles heen. Voor hem waren die woorden vanzelfsprekend. Voor mij waren ze een klap in het gezicht – niet omdat ze pijnlijk waren, maar omdat ze iets in mij blootlegden. Ik was het niet gewend om liefde te ontvangen zonder dat ik er keihard voor had gewerkt. De rest van de avond kon ik het niet bevatten. Zijn woorden hadden impact.
Ik had mijn papieren niet op orde. Het kostte meer geld. Het zorgde voor vertraging.
En toch werd ik onvoorwaardelijk geaccepteerd. Voor hem misschien een simpele uitspraak, maar voor mij een moment van verandering. Een moment van genade.
Genade en liefde
Die ervaring heeft me doen nadenken over de kracht van onvoorwaardelijke liefde. Hoe vaak denken we niet dat we eerst aan allerlei voorwaarden moeten voldoen voordat we liefde mogen ontvangen? Maar dat is niet hoe echte genade werkt.
De Bijbel zegt: “Zoete woorden zijn als honing voor de ziel en genezing voor de beenderen.” (Spreuken 16:24) De simpele woorden van mijn vriend werkten genezend. Niet omdat ik iets had gepresteerd, maar omdat liefde gegeven werd zonder voorwaarden.
Dit is een boodschap die we allemaal nodig hebben. Een liefde die niet afhankelijk is van onze prestaties, maar die ons omarmt zoals we zijn. Net zoals ik dat destijds mocht ervaren, hoop ik dat jij vandaag mag weten dat je geliefd bent. Niet omdat je alles perfect doet, maar gewoon omdat je er bent.
Vandaag opnieuw op avontuur
Vandaag rijd ik weer die kant op, met twee zakken bokshandschoenen. Niet zomaar, maar omdat ik de jongeren wil triggeren om te kijken waar ze tegenaan boksen. Waar lopen ze tegenop? Durven ze van ‘moet’ naar moed te gaan? Durf jij te stoppen met oordelen over jezelf? Durf jij jezelf te gaan begrijpen, zonder verwijten? Soms is dat het echte gevecht, en ik hoop dat we samen mogen ontdekken hoe we die strijd aan kunnen gaan – niet tegen onszelf, maar vóór onszelf.
Drie vragen om te ontdekken of jij jezelf liefhebt:
- Spreek jij over jezelf zoals je zou spreken tegen iemand van wie je houdt?
- Gun jij jezelf rust en vergeving wanneer je fouten maakt?
- Zie jij jouw eigen waarde los van prestaties en goedkeuring van anderen?